Co kupować by kupić sobie… szczęście.

Są takie badania, które trafiają do mnie bardziej niż inne. Nie na poziomie merytorycznym czy metodologicznym, tylko takim bardziej trywialnym, bo życiowym i skłaniającym do refleksji. Badania, które nie mają może wielkiego znaczenia dla świata, nie rozwiązują problemu niedożywienia znacznej części populacji, nie leczą chorób na które póki co się umiera, ale mimo swej – nazwijmy to – banalności potrafią sprawić, że chwilę się nad nimi zastanowimy. Tak było w moim przypadku z tym właśnie badaniem.

Czego ono dotyczy?

Otóż poczucia szczęścia.

Czyli w sumie wbrew mojemu buńczucznemu wstępowi, kwestii generalnie istotnej dla nas wszystkich. Wszak gdyby zapytać rodziców o to czego chcą dla swojego dziecka teraz i w przyszłości, to z mojego doświadczenia wynika, że większość odpowiedziałaby, że chce by było szczęśliwe. Nie ma w tym zresztą nic dziwnego. Kuriozalne jest jednak to, że kiedy patrzę na swoich znajomych i bliskich, to mimo że generalnie na przestrzeni lat nasz poziom życia, stabilność i płynność finansowa nieustannie wzrastają, to z poziomem szczęśliwości i zadowolenia z życia bywa… różnie i to mówiąc delikatnie.

A przecież to właśnie teraz, bardziej niż kiedyś, stać na nas na nowe ciuchy, kosmetyki, wielkie telewizory, wszystko-mogące-smartphony, jedzenie tego co nam smakuje, a nie tylko kaszy ze skwarkami i kupowanie dzieciom zabawek i akcesoriów o których sami marzyliśmy w dzieciństwie, ale naszych rodziców nie było na nie stać. Często zresztą tłumaczymy dzieciom, że pracujemy ciężko po to by „zarobić pieniążki” i zapewnić im (i sobie) wszystko co najlepsze, bo choć niby wiemy, że pieniądze szczęścia nie dają, to w głowach kołacze, że same pieniądze to może i nie, ale już zakupy i owszem.

I faktycznie, wspomniane przeze mnie badanie przeprowadzone niedawno w 4 krajach (USA, Kanada, Holandia i Dania) wydaje się niejako potwierdzać tezę o tym, że zakupy mogą nieco poprawić naszą satysfakcję z życia, ale szkopuł tkwi w tym co… kupujemy.

Badanie to było kilkuetapowe oparte m.in. o kwestionariusze wypełniane przez ludzi o bardzo zróżnicowanym statusie ekonomicznym (od tych biedniejszych – ale nie ubogich, czyli takich, dla których nawet zakup żywności jest finansowym wyzwaniem – przez średniaków po prawdziwie prawdziwych milionerów), a także o dane eksperymentalne uzyskane w wyniku wręczenia części z uczestników badania pewnej sumy pieniędzy i zalecenie by wydać je na jakieś dobra materialne (cichy, kosmetyki, drogie wina itd.) lub przeznaczyć je na kupienie sobie… czasu, czyli np. wywinięcie się od stania przy garach dzięki zamówieniu jedzenia na wynos, wynajęcie na klika godzin kogoś kto posprząta chatę albo umyje okna, oddanie sterty prania do pralni zamiast próby radzenia sobie z nim samodzielnie przez cały weekend i tak dalej, i tak dalej.

Okazało się, że niezależnie od zasobności portfela osób badanych – ci którzy wydawali pieniądze w sposób pozwalający na zaoszczędzenie ich czasu wykazywali nieco wyższą satysfakcję z życia w porównaniu do tych, którzy woleli wydawać pieniądze na dobra materialne i nie posiłkowali się np. usługami, które dadzą im więcej czasu.

A jako, że jak wiecie uwielbiam się nurzać w schematach w których tkwimy czasem zupełnie nieświadomie to powyższe pięknie wiąże mi się z mitem dobrze zorganizowanej matki – opiekunki domowego ogniska. Takiej przesiąkniętej stereotypami, od których masa z nas stara się uciec, ale czasem jakoś nieudolnie to wychodzi.

Mam bowiem w swoim otoczeniu mnóstwo dziewczyn, których status finansowy jest na tyle stabilny i przyzwoity, że choć może niekoniecznie stać je na regularną pomoc domową w postaci pani do sprzątania, to stać je na to by taka pani od czasu do czasu im przy większych sprawach pomogła – umyła te przeklęte okna, ściągnęła kurz z lamp, odgruzowała kąty do których boimy się zajrzeć.

A jednak wiele z nich uważa, że to wstyd przed całym światem nie ogarnąć tego samemu, skoro się ma dwie sprawne ręce i nogi, nie mówiąc już o wstydzie jaki czułyby przez panią do sprzątania – wszak ona widziałaby ten kurz na lampie i te ślady dziecięcego ozora na oknie i co ona by sobie o nas pomyślała – za jakieś nieudolne łachudry pewnie wzięła. Ba. Znam dziewczyny, które choć często narzekają, że w domu sterta prania/naczyń/czegokolwiek i płaczące dzieci i kto (i kiedy) to wszystko ogarnie, to na propozycję by może po prostu komuś zapłaciły parę groszy i odciążyły się od czasu do czasu choć troszkę – mówią, że nie mogą tak zrobić, bo ich mamy ogarniały wszystko same, a miały przecież więcej dzieci i gorsze pralki, to jak one – córki – na tym tle wypadną. No beznadziejnie przecież, spalą się ze wstydu, nie udowodnią samym sobie jak sobie świetnie radzą, więc zrobią to jak dziecko zaśnie, trudno, najwyżej zacisną zęby i pośpią krócej.

Bo ten syndrom matki polki wszystkorobiącej wciąż w wielu kobietach tkwi – nawet gdy myślimy, że nie, a poczucie winy, za wydanie pieniędzy na kupienie sobie czasu na nic nie robienie (albo robienie czegoś co w przeciwieństwie do prania brudnych gaci raduje nasze dusze i serca) dręczy gdzieś w głębi.

Dlatego lubię takie badania – wiadomo, że to dopiero wstęp do dalszych analiz, a nie tam twarde dowody naukowe, i że generalnie trzeba pamiętać, że poziom satysfakcji z żywota i szczęścia jest wypadkową tak wielu czynników, że kwestia tego na co wydajemy pieniądzory nie jest w żadnym wypadku decydująca, ale zawsze to fajnie spojrzeć na pewne rzeczy z innej perspektywy, bo to może pomóc się w pewnych kwestiach przełamać. Mnie samej zresztą te badania pomogły przełamać opory przed wydaniem pieniędzy na ułatwienie sobie odkurzania – mojej największej zmory odkąd mamy psa. I teraz kiedy widzę jak dużo daje mi czas zaoszczędzony na walce z psimi kłakami, pluję sobie w brodę, że tak długo się opierałam.

Zresztą już tak abstrahując od badania i matek-ja-siama, to czasem warto spojrzeć na to wszystko co mamy z większej perspektywy, bo zwykle nie doceniamy tego co jest w naszym stanie posiadania i myślimy, że gdybyśmy zarabiali nieco więcej to bylibyśmy szczęśliwsi. Pytanie czy na pewno?

Bo z tym całym szczęściem to przecież w ogóle jest śmieszna sprawa – gdyby ktoś bowiem zapytał takiego statystycznego rodzica jak wielce szczęśliwy jest gdy w sobotni poranek o godzinie 5.30 dzieci wchodzą w tryb „gang świeżaków”, to obraz ów rysowałby się dość ponuro. Podobnie przy wielu innych rutynowych czynnościach/sytuacjach związanych z posiadaniem dzieci, które to czynności chcąc nie chcąc, musimy wykonywać/doświadczać każdego dnia po kilkadziesiąt razy. I będziemy tak sobie na to marudzić tysiąc razy na fejsbukach, blogach i przy kawie. A jednak gdyby takiego rodzica gangu świeżaków spytać o to co dało mu najwięcej szczęścia i radości w życiu to bez mrugnięcia okiem powie, że to właśnie ta banda wariatów, którą w ostatni weekend miał ochotę opchnąć na allegro w opcji „oddam za darmo, jeszcze dopłacę, tylko zabierzcie ich ode mnie natychmiast”.

Wyszedł mi trochę wielowątkowy groch z kapustą, ale jakby nie było te wyniki w czasach notorycznego braku czasu są dość ciekawe, a rozważania o szczęściu, o tym czy syndrom matki zorganizowanej typu ja-siama nas dotyczy czy nie, o tym ile naprawdę mamy na tle reszty globu, o tym jaką fajną stworzyliśmy rodzinę, o tym czy w ogóle można kupić szczęście i że w sumie to nie jest nam tak źle – zawsze dobrze robią sercu i duszy. Prawie tak dobrze jak szczęściu kubków smakowych robi kawał aksamitnego brownie z karmelem… 😉

Whillens i wsp., 2017. Buying time promotes happiness

Autorka książki Pierwsze lata życia matki i współautorka Wspieralnika rodzicielskiego. Od niemal dekady przybliża rodzicom badania związane z tematami okołorodzicielskimi - nie po to by im doradzić, ale po to by ich ukoić. Czekoladoholiczka, która nie ma absolutnie żadnego hobby. Poza spaniem rzecz jasna. Pomysłodawczyni nurtu zabaw Montesorry, a także rodzicielstwa opartego na lenistwie. Prywatnie mama trójki dzieci.

32 komentarze

  • Odpowiedz 2 listopada, 2017

    Oo

    Hmm najlepiej wydane pieniądze to wydane na panią D. Wpada raz na 2-3tyg żeby posprzątać mieszkanie – myje, pucuje, odkurza w takim tempie i tak porządnie, że dziękuję za nią niebiosom i drżę, że co jak nam kiedyś odmówi swoich usług. Syndrom „wstyd wpuścić obcego do domu do sprzątania naszych budów, a bo moja matka sama wszystko…” dawno mi przeszedł, gdy regularnie się z mężem kłócilismy o sprzątanie (oboje nienawidzimy tegi robić). Płacimy z uśmiechem na ustach i zapłacilibysmy 2x więcej gdyby było trzeba ;D

    A no i szczęście dają pieniądze wydane na sprawienie przyjemności komuś – prezent, wpłata charytatywna, czy na schronisko.

    • Odpowiedz 2 listopada, 2017

      Alicja

      czyli wpasowujecie się w trend – pytanie czemu w takim razie tak dużo ludzi oszczędza na czasie?:)

  • Odpowiedz 2 listopada, 2017

    Kas

    Taki odkurzacz co sam sprząta dał nam szczescie:) serio mówię. Jak to mówi mój J. 30% mniej kłótni w domu. I nasze maluchy, a odkąd jest ten młodszy (2 mce) to już prawie o nic się nie czepiam, bo albo zapomnę, albo wszystko mi jedno:) Czeko daje szybkie szczescie i kopa w sytuacjach kryzysowych? codziennie sprawdzam czy nadal dziala?? Gratulacje 3 dzidziusia❤️ Możesz jesc bez wyrzutów czeko:)

    • Odpowiedz 2 listopada, 2017

      Alicja

      ooo tak ten własne odkurzacz to zakup dekady jak dla mnie :))

      • Odpowiedz 4 listopada, 2017

        Kas

        Wiesz on ma jeszcze dodatkowa funkcje usypiania malutkich;) (starszych zreszta tez?) także bardzo dobre, wielofunkcujne urzadzenie?

    • Odpowiedz 4 listopada, 2017

      Ela

      A jak to jest z odkurzaniem domu u góry – przy schodach trzeba postawić wirtualną ścianę czy odkurzacz sam wykrywa przepaść?

      • Odpowiedz 4 listopada, 2017

        Michalina

        Nasz wykrywa przepaść, dopóki czujniki ma czyste – o czym się przekonaliśmy po twardym lądowaniu. Ale nadal działa, teraz używamy dla niego po prostu bramki dziecięcej, bo wirtualna ściana budziła niezdrowe zainteresowanie najmłodszego członka rodziny. A tak w ogóle to odkurzacz pojawił się w domu w czasie mojej pierwszej ciąży, zaraz potem jak dostałam nakaz leżenia i to mąż miał przejąć odkurzanie.

        • Odpowiedz 18 listopada, 2017

          Ela

          Dzięki za odpowiedź 😀

  • Odpowiedz 2 listopada, 2017

    Magdalena

    Dziekuje za ten wpis. Korzystam z takiej pomocy jakies 4 lata, kiedys częściej, teraz przy dużo gorszych zarobkach tylko co 3 tygodnie. Zarabiam najgorzej w Dziale, a jako jedyna mam pomoc. Jak powiedzialam kiedyś, ze mi Pani odgruzowuje kuchnie co trzy tygodnie to myślałam, że mnie ukamienują rozżarzonym szkłem, bo jak tak można i skandal. Niestety sprzątaczka w oczach większości to złoooo. A nasze celebrytki też nie pomagają, bo wszyatkie prosto ze ścianki prosto w ściery i prasowanie, wszytkie w wywiadach Matki-Polki-Perfekcyjne-Panie-Domu i potem taka zwykła kobieta myśli, że tylko Kulczykowa w Polsce ma sprzątaczkę.

    • Odpowiedz 2 listopada, 2017

      Alicja

      I ja mam właśnie dużo znajomych, które z takimi reakcjami się spotykają gdy tylko napomkną o pomocy – i to dla was dziewczyny ten wpis 🙂

  • Odpowiedz 2 listopada, 2017

    Dorota

    Uwielbiam wydawać na hobby. Czasem na cudną Panią Jadzię, która na chwilę zajmie się dziećmi. Chętnie zatrudniłabym kogoś do sprzątania, bo najzwyczajniej w świecie pracując, mając hobby i do tego dzieci 😉 nie na wszystko jest czas i siły, mimo że lubię sprzątać 😉
    Coś w tym jest, że jakoś szczęścia nie da się kupić i mimo, że wszystko tak łatwo dostępne powoduje, że gubimy gdzieś po drodze szczęście…

    • Odpowiedz 2 listopada, 2017

      Alicja

      Otóż to 🙂

  • Odpowiedz 2 listopada, 2017

    Nika

    Właśnie zlikwidowałaś moje wyrzuty sumienia z racji płacenia co 2 tygodnie Pani Zosi, która przychodzi i sprząta ten nagromadzony syfek. My oczywiście ogarniamy na bieżąco, ale już dawno temu stwierdziłam, że świat się nie zawali, jak będzie odkurzone rzadziej, a dokładniej 🙂

  • Odpowiedz 2 listopada, 2017

    Ania

    O tak, jak kupiliśmy wreszcie zmywarkę to moje życie się odmieniło. Nie wiedziałam, że aż tyle czasu marnowałam na zmywanie garów. Głupia byłam, że wcześniej na to nie wpadłam. Co więcej, to szczęście się utrzymuje i jestem wdzięczna za każdym razem gdy jednym kliknięciem włączam zmywarkę, zamiast stać nad zlewem godzinę <3

    • Odpowiedz 11 listopada, 2017

      Ka Pa

      Oj tak, zmywarka to skarb. Doceniłam ja jak sie popsuła i przez 2 tygodnie szukaliśmy nowej 🙂

    • Odpowiedz 25 listopada, 2017

      Maggie

      Jak moja zmywarka daje znać, że skończyła zmywać, zawsze ładnie jej dziękuję za pomoc:)

  • Odpowiedz 2 listopada, 2017

    Ela

    Alicja, mogę wam wymyć okna w domu!
    Biedne studenty chętnie zarobią 😀

  • Odpowiedz 3 listopada, 2017

    Alice

    Moja znajoma za opłata oczywiście sprząta nam raz natydzien duże mieszkanie. To wieeelka . Marze o robocie odkurzjaco mopujacym ale nie wiem jeszcze który sie sprawdzi..

  • Odpowiedz 3 listopada, 2017

    Izzzi

    Jeszcze jakiś czas temu nie mieliśmy żadnego sprzętu ułatwiającego życie. Teraz mamy zmywarkę, Thermomix i ostatni zakup to urządzonko odkurzająco-mopujące. Naprawdę jestem mega szczęśliwa, w chwilach takich gdy chodzi zmywarka, podłoga się myje, a my ( ja mąż i dzieciaczek) siedzimy w tym czasie w kawiarni jedząc gofry :D. Nie mam najmniejszych wyrzutów sumienia z tego powodu 🙂 Oboje uważamy, że to były naprawde dobrze wydane pieniądze 🙂
    Najzabawniejsze jest to, że gdy moja mama wpadnie w odwiedziny to i tak myje naczynia ręcznie 😀

    • Odpowiedz 9 listopada, 2017

      Marys

      Zabawniejsze jest to, że niektórzy sami mają zmywarkę, a i tak myją ręcznie :p i nie mam na myśli jednego kubka czy garnka, ale normalnie całego zestawu brudnych naczyń

  • Odpowiedz 3 listopada, 2017

    Iza

    Temat wpasował się w moje ostatnie rozmyślania…Przyszła jesień, a wraz z nią zaczęłam dostrzegać brudne okna, zakurzone kąty i żyrandole. Lodówka wymaga odmrożenia, a na szafkach zapewne pierzynka kurzu. W ostatnich miesiącach wprowadziliśmy z męzem zmianę w kwestii robienia zakupów – zamawiamy zakupy w e-sklepie jednego z marketów. Co za oszczędność czasu! Płacimy co prawda za dowóz i niektóre produkty są droższe, ale w ostatecznym rozrachunku finansowo jesteśmy do przodu. Market odwiedzamy moze raz na miesiąc i to tylko po jeden produkt. Dzięki temu nie wydajemy pieniędzy na inne produkty, które są zbędne. Do lokalnych sklepików spacerujemy po świeże produkty. Cała rodzina zachwycona. Zaoszczędzone pieniądze mogę wydać na pomoc w jesiennych porządkach, zyskując jeszcze więcej!

  • Odpowiedz 3 listopada, 2017

    Anka

    a ja z innej beczki:)
    uwielbiam czytać Twoje teksty Alicjo, zawsze w punkt i to w jakim stylu. Zakładam, że jeśli masz tak lekkie pióro, dużo czytasz…. wróć, może czytałaś gdy gałganek był trochę mniej liczny.Co do czytania do poduszki polecisz styranym matkom ?

  • Odpowiedz 3 listopada, 2017

    Katarzyna

    Muszę pokazać ten tekst mężowi! Moja mama, która, gdy byłam dzieckiem, sprzątała jak szalona (cotygodniowe czyszczenie dywanów na kolanach – ten poziom) teraz mnie systematycznie strofuje, że sama powinnam pobawić się z moim dzieckiem, a do sprzątania kogoś zatrudnić, bo szkoda życia, a mnie stać (jak mama stwierdza). Posłuchałam się jej i faktycznie czułam się szczęśliwsza 😉 jednak od kilku miesięcy mój mąż uznał, że sam będzie sprzątał, po co komuś płacić (ja niedawno wróciłam do pracy). Reasumując – ja protestuję i ogarniam cokolwiek na bieżąco, on – od czasu do czasu wysprząta na błysk np łazienkę, a reszta tonie w brudzie, który mnie osobiście doprowadza do szału, ale zwyczajnie mi brakuje energii, żeby go ogarnąć. Teraz mam dodatkowy argument do tego, żeby powrócić do pani, która nam sprzątała – dziękuję!!!

  • Odpowiedz 3 listopada, 2017

    Ania

    A ja mam taki problem, że z przyjemnością i absolutnie bez wyrzutów zatrudniłabym osobę do sprzątania, ale nie umiem takiej znaleźć. Zwłaszcza że mieszkanie nieduże, wystarczyłoby je ogarnąć raz na 2-3 tygodnie, a wszystkie oferty, które znajduję są na po parę godzin co tydzień, a tak „z doskoku” to „nie opłaca się”. Może ktoś ma pomysł, gdzie znaleźć taką pomoc nieregularną (w Warszawie).

  • Odpowiedz 4 listopada, 2017

    Aa

    Do mnie pani do pomocy przychodzi raz na tydzień. Nie wyobrażam sobie inaczej. Tak samo mimo tego że byłam na macierzyńskim, raz na jakiś czas opiekunka brała dziecko na spacer a ja miałam czas dla siebie.
    Z jednym tylko się nie zgodzę w artykule. Nie każdy rodzic ma poczucie, że dzieci dają im w życiu najwięcej szczęścia i radości. Myślę że takie stwierdzenia budzą poczucie winy w tych, którzy nie stawiają dzieci na pierwszym miejscu. A wbrew pozorom takich osób jest sporo.

  • Odpowiedz 4 listopada, 2017

    Jagoda

    Wziełam panią do sprzątania raz w tygodniu, kiedy po 2 ciąży i wznowieniu stanu zapalnego hashimoto dopadła mnie depresja. Nie miałam siły wyjść z łóżka, a gdzie tu mówić o sprzątaniu. A chłop – ileż można pracować po 10h, ogarniać dom, ogródek i dwójkę dzieci? Olałam, że ludzie patrzą na mnie dziwnie. I to było najlepsze co mnie mogło spotkać. O wiele lepiej się czułam widząc, że w rogach nie ma pajęczyn, okna są przejrzyste, jak wstałam z łóżka to nie musialam biegać ze szmatą czy odkurzaczem, mogłam zająć się sobą i swoimi problemami. Pani została z nami po dziś dzień. Część rodziny nadal się dziwi… Teraz kupiłam jeszcze suszarkę bębnową do ubrań – kolejny genialny wynalazek, nie gracę szuszarką sypialni czy salonu. Mam więcej czasu na zabawę z dzieciakami, w końcu czas na gry planszowe. I nie padam co wieczór w sb na pysk 😀

  • Odpowiedz 5 listopada, 2017

    Ania

    Wzięłam do pomocy panią zza wschodniej granicy, która bardzo chciała sobie dorobić, a my akurat chcieliśmy trochę się odciążyć – ciężko wszystko wymyć i posprzątać przy trojaczkach 🙂 najlepiej wydane pieniądze ever!:D

  • Odpowiedz 8 listopada, 2017

    Kasia

    Mi do szczęścia wystarczy moja córeczka 🙂

  • Odpowiedz 23 listopada, 2017

    Kropka

    Pani do sprzątania rulez! Pracuję dużo i pasjonuję się tym, co robię, ale kiedy wracam do domu – chcę być z Młodą (19mies.) jak najwięcej, mieć czas na zabawę i wyglupy z nią, a nie marnować go na sprzątanie, prasowanie i mycie okien! Stereotyp matki Polki ogarniajacej – do kosza!

  • Odpowiedz 26 lutego, 2018

    KiKi

    O jak ja wam zazdroszczę! Jakoś tak smutno mi się zrobiło, bo zdałam sobie sprawę, że u mnie niestety takie coś by nie przeszło.
    Mój mąż jest strasznym pedantem i wszędzie musi być porządek i czystość, bo nasza 2 miesięczna córeczka w kurzu siedzieć nie może, a że jest perfekcjonistą to nikt nie zrobi tego lepiej niż on. Niby fajnie, bo naprawdę większość prac domowych bierze na siebie, ale człowieka szlag trafia gdy „cofa” umyte przeze mnie naczynia, bo gdzieś coś zauważył nie domytego.
    Jednak tu nie chodzi tylko o to, że „ja to zrobię lepiej”, ale też jest problem „to kosztuje”. To nie jest tak, że nie mielibyśmy pieniędzy na jakąś pomoc w sprzątaniu itp. Oboje zarabiamy naprawdę dobre pieniądze, tak że co miesiąc zdecydowaną większość oszczędzamy, mamy własne mieszkanie, sporo pieniędzy na koncie, więc jednym słowem super sytuacja materialna. Dosłownie wczoraj mocno się wkurzyłam na niego – gadałam z mamą, że świetna, sprawdzona niania będzie szukać teraz czegoś nowego i zasugerowała by zadzwonić do niej, by dać jej znać, że za rok, półtora chętnie byśmy ją zatrudnili. Na to usłyszałam od męża, że niania kosztowałoby nas z 2 tysiące miesięcznie i nas na to nie stać. Jak spytałam się go, no dobra wykrzyczałam, ile musielibyśmy zarabiać, by wreszcie nas było na coś stać to odpowiedzi nie dostałam…

  • Odpowiedz 28 sierpnia, 2018

    Katiusza

    Opinie innych akurat mnie nie obchodzą. Mam tę buńczuczność, że wiem najlepiej :), co dla mnie dobre. U nas przeszkodą był mąż, który nie wyobrażał sobie, że ktoś obcy dotyka jego rzeczy w jego domu i że to „koszt!”. Ponieważ w przydziale dostał łazienki, a ja ciągle odsyłałam je do poprawki, to przeżył euforię, gdy pewnego razu przyjechała Pani Maria, a on mógł usiąść z piwkiem. Wyliczyłam, że z jego stawki godzinowej, to bardziej się opłaca kogoś zatrudnić do zrobienia tego i jeszcze zostanie. A za tą resztę, co została z wyliczeń, pojechałam do kwiaciarni kupić sobie kwiaty :). Pani Maria przychodzi co 2 tygodnie do samych łazienek, więc kwota jest niewielka, a dla nas ogarnięcie reszty w dwójkę to już moment i nie nazywa się, że nie sprzątamy :). To samo robię, gdy mąż próbuje zaoszczędzić np na hydrauliku- wyliczam finansowo. Zwykle się nie opłaca :).

Leave a Reply Kliknij tutaj, aby anulować odpowiadanie.

Skomentuj Ela Anuluj pisanie odpowiedzi